به گزارش شمالغرب به نقل از کوثرخبر، همه مناطق ایران زمین سرشار از ظرفیت های خدادادی و پتانسل های غنی کشاورزی، معدنی، گردشگری و ... است که توسعه و پیشرفت مناطق مختلف را منجر می شوند.

شهرستان کوثر در جنوب استان اردبیل هم از این پتانسیل ها بی بهره نبوده و کم و بیش از سوی مردم، حال بصورت سنتی و گاهاً صنعتی مدیریت شده است.

امروزه نیروی انسانی وارد، زیربنا و اساس توسعه تلقی می شود، گرچه دولت هم پشتیبان مردم در عرصه ها و امورات متعدد است ولی نقش اساسی را حضور و فعالیت کارآمد مردم رقم می زند.

اما این نیروی انسانی اعم از نخبگان، علم پروران، بازاریان، فرهنگیان و ... به دلیل چالش های شهرستانی که محرومیت هایی را برای منطقه به وجود آورده است به دیگر شهرستان ها مهاجرت کرده اند.

مهاجرت بی رویه نخبگان کوثری و دور شدن آنان از فضای شهرستانی و عدم رغبت سرمایه داران برای سرمایه گذاری و اشتغال آفرینی، کوثر را با چالش سرزمینی بدون منابع معاش دائمی بدل کرده است.

روستاهای تقریباً خالی از سکنه و دور از همدیگر و پراکنده عملا انجام فعالیتهای زیربنایی در این شهرستان را با هزینه های گزاف و بدون بازخورد آنی تبدیل کرده است.

این مسئله که آسیب این روزهای منطقه شده و مسئولین را دچار مشکل کرده است شاید حاکی از آن است که فعالیت های زیربنایی و زیرساخت های اشتغال و توسعه می بایست در دوران 40 هزار نفری کوثر شکل می گرفت نه در در زمان 25 هزار نفری شهرستان که نیروی کارآمد و کاردان کوچ کرده است!

بیش از 80 درصد مردم این منطقه به صورت مستقیم از کشاورزی معاش می کنند در حالی که منابع لازم برای کشاورزی اصولی و پایدار با چالش های عمده مواجه است.

پتانسیلهای دیگر کوثر بالفعل نشده است و بیم آن می رود با اتمام منابع آب در این شهرستان با یک مهاجرت بزرگ و خالی شدن پهنه ی این منطقه از جمعیت مواجه شویم.

آبیاری مکانیزه بصورت بارانی و قطره ای در مزارع و باغات منطقه و همچنین توسعه و کشت گلزا از جمله اقدامات اخیر مسئولین ذیربط در راستای مهار آب های سطحی و زیر زمینی بوده تا کشاورزان برداشت حداکثری را از مزارع خود موجب شوند.

اما برای توسعه متوازن شهرستان ابتدا باید پتانسیل ها و داشته های خود را بشناسیم و سپس بدانیم که سرمایه گذاری در کدام موضوع می تواند نتیجه بخش تر باشد و در نهایت سرمایه ها را بدان سمت سوق دهیم تا خیل عظیم جمعیت جویای کار در این اقلیم بدون حمایت نمانند.

بخش صنعت و معدن کوثر علی رغم اینکه یک چهارم تمام معادن استان را در خود دارد اما اشتغال قابلی ایجاد نکرده است.

شهرستان کوثر دارای معادن غیر فلزی سنگ لاشه، سنگ گچ، سنگ آهک، معادن شن وماسه، روی، مس و تراورتن های گران سنگ است که بیش از 20 درصد و شاید هم بییشتر کل معادن استان را شامل می شود.

توجه به این پتانسیل ها، جذب اعتبارات استانی و ملی و همچنین جذب سرمایه گذاران داخلی و خارجی برای توسعه منطقه ای و استانی می تواند گامی موثر برای پیشرفت باشد.

شهرستان کوثر در 20 سال پیش جمعیتی نزدیک به 40 هزار نفر را دارا بود که متاسفانه با مدیریت های ناکارآمد و کمبود های زیربنایی و زیرساختی، 50 درصد این جمعیت به شهرستانها و استانهای همجوار مهاجرت کردند؛ درصورتی که مسئولین امر در آن زمان راحت تر و بهتر می توانستند با روی کار آوردن نیروی انسانی پیشرفت هایی را برای شهرستان موجب شوند.

حال با وجود محرومیت های بسیار و کمبود های فراوان همچنان برای استفاده از داشته های خود دیر نشده است که وحدت و همدلی مردم و مسئولین را می طلبد.

به گزارش کوثرخبر، در چند سال اخیر برخی پروژه ها در سطح شهرستان کوثر عملیاتی شده و بعضی نیز با مشکلات مدیریتی و اعتباری روبرو شده است که به جرات می توان گفت با تکمیل و بهره برداری از این پروژه های خاص و اقتصادی، پیشرفت و توسعه ای پایدار برای این شهرستان رقم خواهد خورد.

پروژه مبهم و مطالعه شده نیروگاه سیکل ترکیبی، رکود در تنها کارخانه داروهای گیاهی استان(واقع در کوثر)، کارخانه نیمه تمام و ابهام برانگیز پرلیت کوثر، عدم آغاز به کار ساختمان کارخانه کلنگ زنی شده یونگول بتن، عدم تکمیل پروژه تصفیه خانه گیوی، معضل پایاب سد گیوی، عدم تکمیل بیمارستان امام خمینی گیوی(با 95 درصد پیشرفت فزیکی) و در بن بست واقع شدن این شهرستان از جمله موانعی است که با رفع آنها یقیناً پیشرفتی پایدار در منطقه حاصل خواهد شد.

برای تعالی کوثر نیاز به تمرکز نخبگان بر این جغرافیای گرانسر اما مهربان و بخشنده است؛ برای احیاء این آب و خاک، درگیرِ اگر و اما و دسته بندیهای گوناگون و رایج نشویم، همدلی و تعامل و گفتگو می تواند ما را برای غلبه بر چالش عمده پیش روی نسل ما کمک کند.